زمینه و هدف:بیماران مراجعهکننده به بخشهای اورژانس نیاز به اقدامات درمانی فوری توسط پرسنل بخش اورژانس دارند. مدیریت زمان در ارائه خدمات درمانی بسیار حیاتی و کوتاهی از آن میتواند جان بیماران را به خطر اندازد. این مطالعه با هدف تعیین شاخصهای زمانی و عوامل مرتبط با آن در بخش اورژانس بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 250 بیمار مراجعهکننده به بخش اورژانس به صورت نمونهگیری آسان انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها فرم بازنگری شده "زمانی و گردش کار خدمات اورژانس" و زمان سنج بود. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمونهای ناپارامتری منویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها:زمان ورود بیمار تا تریاژ 2/13±2/7 دقیقه، زمان تریاژ تا ویزیت پزشک 8/37±3/21 دقیقه، زمان ویزیت پزشک تا تعیین تکلیف 5/40±9/28 ساعت، زمان تعیین تکلیف تا خروج 5/60±8 ساعت و زمان کل ورود تا خروج از بخش 07/17±4/15 ساعت بدست آمد. میانگین زمانهای مورد بررسی بر حسب تأهل، شدت بیماری و علت بیماری اختلاف معنی داری (05/0>p) داشتند به طوریکه بیشترین میانگین زمان کل ورود تا خروج در گروه بیماران متأهل، بیماران با شدت بیماری فوری و علت داخلی اتفاق افتاده بود. نتیجهگیری: رعایت شاخصهای زمانی در بخشهای اورژانس بیمارستانها به مدیریت زمان مسئولین نیاز دارد. رسیدن به استاندارد بینالمللی نیازمند اصلاح خطیمشیها، اصول و فرایندهای اجرایی مدیریت بیمارستان است. سیاستگذاری باید بر پایهی سازماندهی اقدامات درمانی و پیشگیری از ازدحام و جلوگیری از اثرات نامناسب آن بر مراقبت بیماران بنا شود
Akbari M, taheri L, momeniyan S, naderi L. Time indices and its related factors in the emergency department of teaching hospitals affiliated to Qom University of Medical Sciences, 2017
. IJEC 2017; 1 (3) :48-58 URL: http://ijec.ir/article-1-54-fa.html
اکبری معصومه، طاهری لیلا، مومنیان سمیه، نادری لیلا. شاخصهای زمانی و عوامل مرتبط با آن در بخش اورژانس بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی قم سال 1396
. نشریه ایرانی مراقبت اورژانس. 1396; 1 (3) :48-58