|
پیش‌بینی گرایش به خودکشی در دانش آموزان بر اساس الگوها و مرزهای ارتباطی خانواده
|
احمدرضا کیانی چلمردی*    ، پژمان هنرمند ، سعید خاکدال |
| دانشگاه محقق اردبیلی |
|
|
چکیده: (3494 مشاهده) |
زمینه و هدف: نوجوانی با تغییرات سریع، نظیر تغییر در ساخت و روابط خانوادگی، ترک خانواده، افزایش مشکلات اجتماعی و تحصیلی همراه است و به همین دلیل، خودکشی در این سن نسبت به سنین دیگر از بالاترین شیوع برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی گرایش به خودکشی بر اساس الگوها و مرزهای ارتباطی در دانش‌آموزان بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان مدارس دورۀ دوم متوسطۀ شهر اردبیل مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 96-1395 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 432 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که پرسشنامه‌ی 400 دانش‌آموز قابل تحلیل بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از فرم کوتاه مقیاس الگوهای ارتباطی خانواده، پرسشنامۀ تجدیدنظر شدۀ خودکشی، و مقیاس مرزهای ارتباطی خانواده استفاده شد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS-23 تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین الگوهای ارتباطی خانواده با میانگین (انحراف معیار) 1/37 (9/5) و از مرزهای ارتباطی، مرز بهنجار با میانگین (انحراف معیار) 1/11 (8/2)، به ترتیب با (31/0-=r) و (23/0-=r) با گرایش به خودکشی با میانگین (انحراف معیار) 7/7 (8/4) همبستگی منفی معنی‌داری نشان داد (01/0>P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که 44 درصد از کل واریانس گرایش به خودکشی در دانش‌آموزان بر اساس الگوهای ارتباطی و مرزهای ارتباطی قابل پیش‌بینی است (01/0>P).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد الگوها و مرزهای ارتباطی خانواده تا حدود متوسطی قادر به پیش‌بینی و تبیین گرایش به خودکشی می‌باشند و می‌توانند آن را پیش‌بینی کنند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: : الگوهای ارتباطی خانواده، مرزهای ارتباطی خانواده، خودکشی، دانش‌آموزان |
|
|
متن کامل [PDF 682 kb]
(1615 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/2/31 | ویرایش نهایی: 1397/7/15 | انتشار: 1396/6/24
|
|
|
|
|
|
